TÜRKİYE’NİN KADER REFERANDUMU

Türkiye’nin onlarca yıl siyasal ve toplumsal kaderini belirleyecek tarihi referanduma bir hafta gibi kısa bir süre kaldı. Referandumu toplumun önüne getiren siyasal iktidarın, referandumla murat ettiği gerçek niyet ve amacı ile mevcut ihtirazları arasında büyük fark vardır.  Evet, çi cenah farklı açıklama ve değerlendirmelerle Türkiye’nin Beka sorunundan yetki karmaşası sorununa kadar sebepleri dizerken gerçeğin böyle olmadığını 15 yıldır tek başına iktidar olduklarını unuttuklarından görmek mümkündür. AKP iktidarı, Cumhuriyet tarihi boyunca siyasal iktidarların üzerinde bilinen vesayetleriyle gerçek iktidar erkini elinde bulunduran merkezlerin tasfiye edilmesiyle tek başına tek lider şahsında yönetiminin hiçbir alanında karşısında hiçbir engelin bulunmadığı bir iktidar sürecini yaşamaktadır. Dolayısıyla yönetim zafiyeti, yetki karmaşası, gibi gerekçelere sığınmasının hiçbir maddi dayanağı bulunmamaktadır.

Gerek iç politikada gerek se dış diplomatik icraatlarında muhalefetin uyarılarına rağmen 14 yılı aşkın icraatlarıyla tek başına hüküm sürmüş bir iktidarın her iki alanda yaşadığı hezimetin ve yetmezliklerin nedeni olarak mevcut anayasal düzene, demokratik parlamenter sisteme bağlamasının hiçbir makul gerekçesi ve inandırıcılığı bulunmamaktadır. Türk tipi başkanlık sistemiyle amaçlanan ve hedeflenen yeni yönetim biçimi radikal rejim değişiminden başka bir şey olmadığını EVET çıkması durumunda hep birlikte yaşayacağız.

Getirilmek istenen “yeni Türkiye” otokrasisi on yıllar sürecek kaos, çelişki ve derin çatışmaların da kaynağı olacaktır. Kurgulanmak istenen yeni sistemde farklılıklar olmayacaktır. Tek lider tarafından açıkça ifade edildiği gibi her şey teklerden ibaret olacaktır.  Farklı İnanç, Kültür, Etnisite ve değerlere asla tahammül edilmeyecektir.  Sistem hiçbir zaman olmadık kadar Irkçı ve mezhepçi olacaktır.  Kuvvetler ayrılığı denilen evrensel demokratik teamüller tamamen ortadan kaldırılacaktır. Yargı bağımsızlığından asla söz edilmeyecektir, Yasama ve yürütme tek liderin iki dudağı arasında olacaktır. Denge denetleme sisteminden yoksun toplumsal talep ve ihtiyaçların yok sayıldığı, İletişim ve enformasyonun tek yönlü yaşandığı, farklı ses ve bilgiye asla tahammül edilmediği bir yaşam biçiminin yürürlüğe konulacağını,  anayasa değişikliğinden yani referandum öncesi mevcut uygulamalardan da görmek mümkündür.

Hiçbir dönem olmadık kadar ayrımcılık ve ötekileştirme yaşanacaktır.

Getirilmek istenen rejime bağlılığı ve aidiyeti tescil edilmeyen hiç kimsenin, yani biat etmeyenin temel vatandaşlık haklarından eşit biçimde yararlanması mümkün olmayacaktır. Eğitim, istihdam mülkiyet, adalet güvenlik, konusunda ciddi ötekileştirmelerin yaşanacağını bu günkü keyfi kayyum atamalarından gözaltı tutuklama ihraç, KHK uygulamalarından görmek mümkündür. 15 yıllık iktidar döneminde çözülmeyen temel sorunların referandum propagandası olarak “hemen çözülecektir” biçimindeki açıklamaların hiçbir karşılığı bulunmamaktadır. Kürt, alevi emek, kadın, Mülteci, dış politika sorunları savaş ve şiddet, inkâr ve yok etme, yok saymaya dayalı yaklaşımlarla baskılanacaktır.

Yeni rejim söylemde İslami kalıp ta olduğu dilendirilecek ancak İslam’ın devrimci, eşitlikçi, hümanist, barışçıl ve ahlaki değerlerinden yoksun olacaktır.

Bu gün bu noktaya gelinmesini sadece mevcut iktidarın arzu ve çabalarıyla ifade etmek doğru bir tanımlama olmayacaktır. İktidar kadar seksen yıllık laik Cumhuriyetçi elitlerin de günahı büyüktür.  Çünkü yününü batıya çeviren cumhuriyetçiler evrensel anlamda batının demokratik değerlerini özümseyip bir rejimi ihdas etme yerine vesayetçi, toplumsal değer ve inançlara düşman, ülkenin temel sorunları hukuk ve adalet ilkeleri doğrultusunda çözme yerine, baskıcı inkârcı bir tutumu esas alarak ülkeyi yönetmeye çalışarak bugünkü koşuların da hazırlayıcısı oldular. Zaten dünün cumhuriyetçilerinin önemli bir kesiti ile bugünün başkancıların temel anlayışı arasında pek bir fark bulunmamakta, hatta ortak anlayış devam etmektedir.