Bizim basın ve ?..

"Yalan haber" araştırması yapan oxford üniversitesi bizim basınımızı dünyanın en yalancı ve en ....! Basını ilan etmiş!.

Ulan Oxford üniversitesi!.

Hani Urfa'da olsan Tatlıses bile kayıt yaptırıp okuyacaktı sende!.Şimdi uzakta durup ahkam kesiyorsun ve bizim basınımızı diline dolayıp bir de hakaret ediyorsun!.

Ne yani on gazetemiz aynı başlıkla çıktı diye mi, bize basın ahlakı dersi veriyorsun?

Yani insan hali, cümle bulamayınca bir tek cümleyi on başlığa atmak ne zamandan beri ahlaksızlık oldu?.

Hani bu aralar iki yüze yakın gazeteci kodeste diye sakın kalkıp bize birde demokrasi dersi vermeyesiniz!.

Yani bu tür işler siz de olmuyor diye, başkalarının gazete işlerine karışmak ne zamandan beri haddinize düştü!.

Sizde olmaz ama, biz de " Kol kırılır yen içinde kalır"

Hem siz gidin Gavur, Gavur takılın!.

Gelişmekte olan ülkemiz size batıyor diye basınımız hakkında böyle şom ağızlılık yapmak hiç hoş değil!.

Yani çıkıp desen ne oluuuurrr, demesen ne olur?

Sen kimsin ya?.

...

...

Oxford’muş!.

Hadi işine!.

*******************

KORKAKLAR EN ÇOK KENDİNDEN KORKARLAR

Evet, aynen öyledir!.Korku bir akıl travmasıdır!.

Aklın sınırları hızla cesaretten kaçar ve kaçtıkça kendini korku ikliminde bulur!.

      Bu yaşamın her alanında böyledir!.Düşünün yıl boyu bir sınava hazırlanmışsınız, eğer kazanmaktan çok kaybetmekten korkuyorsanız, siz o sınavı peşinen kaybetmişsinizdir ve kaybedersiniz de!.

       Sonra çıkıp " Heyecanlandım" falan gibi bahanelerle kafa ütülersiniz!.Ya da " Zaten kazansaydım da gitmeyecektim" gibi bir anlamsız savunma mekanizması geliştirirsiniz!.Bu başarısız ve korkakların söylem taktiğidir!.Kavgada da böyledir.Ağız burun dağılmış "Abi aslında iki tane çakıp gebertecektim ama, bilmem kimin hatırı var."

Sporda ki, en doğru tanımı ise dün akşamki GS-FB maçıdır!.

        Be korkak, küme düşme sınırında olan bir takımla karşılaşıyorsun ve yıllardır kazanmamak gibi bir fobin var!.Bir kere buradan tedavi olman lazım ama, yok!.

Neyse, maça başlamışsın ve iki sıfır da öndesin!.

Yani korkmasan, maç üç beşe gidecek!.Ana sen ne yapıyorsun?

Korkudan tepende buhar çıkıyor ve geriye yaslanıp üstüne yatıyorsun!.

Sonuçta korkaklar kaybediyor ve Cesaretli olana yazık oluyor!.

*****************

Ne mi yemek lazım!!?

Zeytini tabak dolusu gören gözlerimiz artık taneyle saymaya alıştı!.Neymiş efendim "Sağlıklı olan yedi adetmiş!."

İyi de kime göre?.

Şimdi sen kalk elli kiloluk insanın tabağına da yedi zeytin koy, yüz kiloluk olana da!.

Canan Karatay öyle diyormuş!.

Bol bol bilmem ne çayı için!.

İçin de!..

Şu çişi kim durduracak?.

Rahmetli Mayre nenem torununun torununu gördü!.Yaşını bilen yoktu!.Hatırladığı anılardan en az bir yüz yirmiyi devirdiği kesindi!.Son ana kadar hafıza mükemmeldi!.

Peki, ne yer, ne içerdi?

Bir kere sağlam tütün içerdi, üstelik pipoyla!.Hem de altmış yaşında başlamış ve aralıksız devam etmişti!.

Bilirim!.

Tere yağı, yoğurt çok sevdiğiydi!.

Bal, ceviz, kavurma da favorileri arasındaydı!.

Seyyar bereket gibiydi ve biz dizinin dibinden ayrılmazdık!.Torunlarına çok düşkündü, ha bire ağzımıza bir şeyler atardı ve biz oradan semizlenirdik!.

Şimdi gidiyorsun doktora "Yok, yağ yeme, kırmızı etten uzak dur" falan!.

Vala şu saatten Sonra hiç birinden uzak durmayacağım!.Hatta biraz daha samimi olacağım!.

Doktoruma duyurulur!.

**************

UMUT

      Sonuçta bu ülkede hatırı sayılır bir ömür tükettik!.Geldiğimiz bu handa artık yol hazırlığı yapacağımız bir yaşa da geldik!.Zor, çetrefilli bir yaşamın hep umut yolcusuydum!.

       O umut yolculuğum hala devam etmektedir!.Geçirdiğim bu yaş aralığında bin dokuz yüz altmış darbesinden Sonra ki tüm darbeleri gördüm!. Gerçi altmış darbesini de görmüşüm ama yeni doğan bir bebek olduğum için algılama şansım olmamış! Teğet geçtiğim için aklım erince bu darbenin kodlarına da ciddi kafa yormuştum ve altında Amerika çıkmıştı!.

        Bu Amerika tatmin olmamış olacak ki, yetmiş ikide bir darbe daha yaptırıp, bu ülkenin gençlerini dara çektirdi!.Ne demişti bu gençler "Amerika defol!" İşte bu söz, yerli işbirlikçilerin Amerikan sevdasıyla birleşince sonları oldu!.O günün iş birlikçileri bu günde Rus sevdasıyla yanıp tutuşuyorlar ki, bir zamanlar insanlara "Haydi Moskova'ya" diye yol gösteriyorlardı!.

         Sonra Kenan Paşa darbesi geldi!.Amerika ilk günde darbeyi selamladı ve Bizim çocuklar başardı" dedi!.Bu başaran çocuklar ellerine tırpan alıp, adeta insan biçtiler ve ülkeye elli yıl kaybettirdiler!.O muktedir Paşa, öldüğünde sadece bir kazmacı ve kürekçi eşliğinde toprağa gömülmüştü!.

        Son darbede yine kendileri vardı!.Kırk yıldır bu işe hazırladıkları Feto' ya her şeyi ezberletip, devletin kılcal damarlarına sokmuşlardı ama, bir tek şeyi unutmuşlardı..Akşamın dokuzunda darbe olamayacağını!.Bu salakta işe yanlış saatte başlayınca yüzüne gözüne bulaştırıp enselendi!.

Elinde yapacak bir şey kalmayınca da oturduğu yerde beddua etmekten başka şansı da kalmadı!.

        Diyeceğim o ki, tüm bunların toplamında bu ülke toplumu çürütüldü ve ben bu yaşamışlığım süresince hiç bir zaman böyle bir çürümeye ve sinmişliğe rastlamadım!.

Demokrasiyi öteleyen bir anlayışın ülkeyi getirdiği hal budur!.Bu sadece bugünkü iktidarla değil, toplamda gelen bir talihsizliktir!.

         Geçmişte devletin içindeki organize mafya teşkilatları bu ülkenin Başbakanının burnunu bile kırdılar!.İş adamlarını haraca bağladılar!.

Güpe gündüz infazlara imza attılar!.

       Şimdi bunlardan biri için af isteyen Bahçeli "Alaatin Beyin bu memlekete hizmetlerini bilen bilir " diyor!.Bu sözü duyunca adeta nutkum tutuldu!.Bunu söyleyen bir parti Genel Başkanı ve asıl iktidardaki de o!.

        Bunu söylerken sanki bahs ettiği kişi bu ülkeye bilim alanında hizmet etmiş ve biz onun icatları sayesinde gelişmişlik nimetlerinden pay alıyormuşuz gibi bir gönderme yapıyor!.

Anlaşılan o ki, devlet hala kendisini çete mantığını bertaraf edecek olgunluğa getirmemiş!."Bu ülkede oluk, oluk kan akacak" diyen, hala elini kolunu sallayıp tehditlerine devam ediyorsa bu söylediklerimin tescilidir!.

Ne diyelim?

Ben hala umut yolculuğundayım..

Umarım bu ülke hak ettiği güzel günlerle buluşur ve biz son demimizde bunun huzuruna erişiriz!